Akcjonizm Wiedeński to ruch artystyczny powstały w latach 60. XX wieku w Wiedniu. Był to ruch kontrowersyjny, który wywołał wiele kontrowersji i poruszał trudne tematy, takie jak przemoc, seksualność, ciało i polityka.
Początki Akcjonizmu Wiedeńskiego
Początki akcjonizmu Wiedeńskiego są związane z trudnymi do określenia granicami czasowymi i geograficznymi. Niemniej jednak, można powiedzieć, że
ruch ten narodził się na początku lat 60. XX wieku w Wiedniu i był reakcją na konwencjonalne formy sztuki, które dominowały w tamtym czasie.
Akcjoniści Wiedeńscy, tacy jak
Günter Brus, Otto Muehl, Hermann Nitsch i Rudolf Schwarzkogler, byli zainspirowani różnymi nurtami sztuki, w tym dadaizmem, surrealizmem i eksperymentalnym teatrem. Ich celem było stworzenie sztuki, która była żywa, nieprzewidywalna i bezpośrednia.
Akcjonizm Wiedeński zyskał reputację dzięki swoim prowokacyjnym i kontrowersyjnym występom, które często były wyjątkowo brutalne i wstrząsające. W swoich performansach artyści ci wykorzystywali swoje ciała jako narzędzie, aby wyrazić skrajne emocje i przekazać mocne przesłania. Ich występy były często bardzo krótkie, ale intensywne i pozostawiały trwały ślad w umysłach widzów.
Początkowo akcjoniści Wiedeńscy byli bardziej znani za swoje występy niż za swoje prace artystyczne, ale ich wpływ na sztukę XX wieku jest trudny do przecenienia. Dzięki swojej bezpośredniej i niekompromisowej naturze, akjonizm Wiedeński odegrał ważną rolę w rewolucjonizacji sztuki, a jego wpływ jest nadal widoczny w sztuce współczesnej.
Rozwój Akcjonizmu Wiedeńskiego
Po początkowych latach swojego istnienia, akcjonizm Wiedeński zaczął rozwijać się i ewoluować, zyskując na popularności wśród artystów i krytyków sztuki na całym świecie.
W latach 70. XX wieku akcjoniści Wiedeńscy zaczęli eksperymentować z nowymi formami sztuki, takimi jak instalacje, performance i sztuka wideo.
Jednym z najważniejszych przedstawicieli akcjonizmu Wiedeńskiego w tym okresie była
Valie Export, która rozszerzała granice tego ruchu poprzez eksplorację kobiecej tożsamości i ciała. W swoich performance’ach używała własnego ciała jako narzędzia, aby wyrazić swoje przesłania i zmusić widzów do refleksji nad ich własnymi uprzedzeniami i przekonaniami.
Innym ważnym artystą, który rozwinął akcjonizm Wiedeński w latach 70. XX wieku, był Rudolf Schwarzkogler Jego performance’ach często pojawiały się motywy przemocy i męczeństwa, a ich celem było podważenie konwencjonalnych norm i wartości społecznych.
Pod koniec lat 70. i w latach 80. XX wieku akcjoniści Wiedeńscy zaczęli coraz bardziej zwracać uwagę na polityczne aspekty swojej sztuki. Otto Muehl założył komunę artystyczną, w której artyści żyli i pracowali razem, eksplorując alternatywne sposoby organizacji społecznej i politycznej. W swojej sztuce Muehl nawiązywał do problemów społecznych, takich jak przemoc i wykluczenie społeczne.
Choć akcjonizm Wiedeński wywarł ogromny wpływ na sztukę XX wieku, to ruch ten był także krytykowany za swoją brutalność i kontrowersyjność. Współczesna sztuka performance’owa i sztuka wideo zainspirowana akcjonizmem Wiedeńskim często próbuje unikać tych kontrowersyjnych elementów, ale jednocześnie kontynuuje eksplorowanie bezpośredniości i interakcji z publicznością, które stały się kluczowymi cechami tego ruchu.
Najważniejsze dzieła Akcjonizmu Wiedeńskiego
Najważniejszymi dziełami Akcjonizmu Wiedeńskiego są akcje artystyczne przeprowadzane przez twórców tego ruchu. Do najbardziej znanych działań należą:
-
„Aktion Nr. 5” Güntera Brusa
W trakcie tego występu, który odbył się w 1964 roku, Brus kładł się nago na podłodze, pokrywał swoje ciało farbą, a następnie wykorzystywał różne przedmioty, takie jak noże i szkło, aby przecinać i niszczyć swoje ciało. W ten sposób chciał wyrazić ból i cierpienie, które towarzyszą nam w życiu.
-
„Orgien Mysterien Theater” Hermanna Nitscha
Nitsch stworzył cykl performansów inspirowanych mitami i religią. W trakcie tych spektakli artyści wchodzili w interakcje z różnymi przedmiotami i substancjami, takimi jak krew, mięso i kości, aby stworzyć niezwykle drastyczne i kontrowersyjne obrazy. Prace te były często krytykowane przez konserwatywną część społeczeństwa, a niektóre z nich były nawet zabronione.
-
„Aktionshose: Genitalpanik” Valie Export
W tej pracy artystka ubrała się w spodnie z otworem w okolicy krocza i zaczęła biegać po wiedeńskim placu publicznym, aby skonfrontować ludzi z ich własnymi uprzedzeniami i tabu związanymi z kobiecą seksualnością. Dzieło to było silnym manifestem feminizmu i równości płci w sztuce.
-
„48 Actions” Otto Muehla
Muehl i jego towarzysze tworzyli komunę artystyczną, która eksplorowała swoje ciała i emocje w intensywnych i często brutalnych performansach. „48 Actions” to seria działań, które miały na celu wyzwolenie uczuć i napięć, które kryły się wewnątrz artystów i widzów. Niektóre z tych działań były bardzo kontrowersyjne, a nawet brutalne, takie jak wstrzykiwanie sobie nawzajem krwi.
-
„Der Tod des Tänzers” Rudolfa Schwarzkoglera
Ta praca wywołała wiele kontrowersji i dyskusji na temat granic sztuki i etyki. W trakcie tego performance’u artyści przeprowadzali eksperymenty na swoim ciele, takie jak przecinanie skóry i wstawianie igieł. Dzieło to było tak kontrowersyjne, że zmusiło Schwarzkoglera do zaprzestania występów, a jego praca była często krytykowana przez media jako szokująca i niemoralna. Schwarzkogler popełnił samobójstwo w wieku 28 lat, co dodaje jeszcze większej tajemniczości i dramaturgii do jego dzieł.
Te dzieła sztuki były kontrowersyjne i często szokujące, ale były ważnymi elementami rewolucji sztuki, jaką przyniósł akcjonizm Wiedeński. Wpływ, jaki wywarły, jest nadal widoczny w sztuce współczesnej i są uważane za kluczowe w historii sztuki.
Podsumowanie
Akcjonizm Wiedeński był ruchem artystycznym powstałym w latach 60. XX wieku w Wiedniu, którego celem było stworzenie sztuki, która była żywa, nieprzewidywalna i bezpośrednia. Artyści akcjonizmu Wiedeńskiego wykorzystywali swoje ciała jako narzędzia, aby wyrazić skrajne emocje i przekazać mocne przesłania. Ruch ten zyskał reputację dzięki swoim prowokacyjnym i kontrowersyjnym występom, które często były wyjątkowo brutalne i wstrząsające. Po początkowych latach swojego istnienia akcjonizm Wiedeński zaczął rozwijać się i ewoluować, zyskując na popularności wśród artystów i krytyków sztuki na całym świecie. Jego wpływ na sztukę XX wieku jest trudny do przecenienia, a jego dziedzictwo wciąż jest widoczne w sztuce performance’owej i sztuce wideo.
Sprawdź naszą galerię akcjonizmu wiedeńskiego
